Afgelopen jaar is misschien wel de heftigste fase uit mijn leven geweest. Een totaal onverwachte scheiding, een remigratie vanuit Portugal en het opbouwen van een heel nieuw leven met mijn twee zonen in Nederland. Ik, die altijd dacht dat het leven maakbaar was -als je maar goed luisterde naar je innerlijke roeping- werd opeens totaal overspoeld door deze onverwachte wendingen. Ik zocht het in de natuur, in de gesprekken met vriendinnen, in mijn yoga-practice, in schrijven, in lezen. Het hielp, maar het voelde soms ook als doekjes voor het bloeden. Totdat ik me realiseerde dat ik mijn béste medicijn over het hoofd zag, mijn eigen medicijn: retreats.
Ik was zo bezig met alles op de rit te krijgen, dat ik mezelf niet de tijd gunde om echt even een week uit te schakelen en terug bij mezelf te komen. Dus de uitnodiging om langs te komen bij een van onze nieuwste aanwinsten in Italië kwam als zeer geroepen. Samen met Karlijn van Holistik zou ik een week door gaan brengen in een klassieke Italiaanse borgo op een heuvel in Toscane voor een Ayurvedisch retreat.
De oprichter van deze retreats, Constantin, is een jonge Engelsman, die zelf ook in een ayurvedisch retreat terecht kwam in India, tijdens een diepe crisis in zijn leven. Dat opende zijn ogen voor de enorm transformerende kracht van deze oeroude ‘wetenschap van het leven’ (Ayu betekent leven en Veda betekent kennis). Hij besloot een heel team van therapeuten naar Europa te halen om daar op de meest sublieme plekken ayurvedisch geïnspireerde retreats te gaan geven. Zo hoeven wij als Europeanen niet helemaal naar India en haalt hij de kennis en kunde deze kant op.
Aangekomen in onze kamers vonden we onze ‘outfit’ voor de week. Allemaal dragen we dezelfde kraak witte katoenen broek en blouse, wat in zichzelf al een gevoel van saamhorigheid creëert, maar ook het even loslaten van je eigen identiteit. Een digitale detox werd ook gestimuleerd. Er lag een geweldig programma klaar op de kamer, samen met heel veel mooie ‘goodies’. Alles tot in de puntjes verzorgd, zelfs een kruikje in mijn bed! Je voelt hier aan alles dat ze klaar staan om je te ontzorgen, waardoor je je brein even uit mag schakelen. Zo beweeg je vanzelf van een ‘human doing’ naar een ‘human being’. Er zijn 20 teamleden en 20 deelnemers, dus je kunt je voorstellen wat een aandacht, tijd en energie hierin zit.
We komen al snel in het dagritme. Bij zonsopkomst zingt Dokter Ramadas in het kleine straatje voor mijn raam zijn mantra’s, dan begeven we ons in stilte naar een echte klassieke hatha yogales van de charmante yogadocente. Het ontbijt genieten we ook nog in stilte en daarna kiezen we elk ons schema. Tijdens de dag is er een doorlopend aanbod van yoga, meditatie, pranayama, satsang, dus per dag keek ik gewoon waar ik zin in had. Ik kreeg ook een behandeling per dag, variërend van accupunctuur, diverse lichaamsmassages (waanzinnig!) tot een echte anatomische scan van mijn lichaam (myotherapie).
Maar eerst een gesprek met de arts. Ik blijk hem al te kennen van een ander retreat in Nederland, wat een kleine wereld. Hij meet, zoals dat gebruikelijk is in de ayurveda, mijn pols aan de hand van mijn dosha’s. Dit zijn de basiselementen van waaruit je persoonlijke constitutie is opgebouwd en corresponderen met de elementen uit de natuur. De drie dosha’s zijn vata (ether en lucht), pitta (vuur en water) en kapha (aarde en water). Als je dosha’s uit balans zijn ligt dit ten grondslag aan potentiële ziektes in je systeem. Daarom is de ayurveda erop gericht deze dosha’s weer terug in balans te krijgen. En dat kan via allerlei methodieken. Zo is voeding hierin letterlijk van levensbelang, maar ook beweging, ademhaling, massage, reinigingsrituelen, etc. Kortom, een hele lifestyle. Bij mij is mijn pita uit balans. Niet verwonderlijk, want pita staat voor vuur en reflecteert de woede en stress die zich in mijn lijf zijn gaan vastzetten. Daar gaan we deze week mee aan de slag.
Het bijna kloosterachtige ritme van vroeg op en vroeg naar bed deed me heel erg goed. Ik voelde me ongelofelijk gedragen en het feit dat er -na een jaar van diepe rouw, heel hard werken en zorgen- eens even voor mij gezorgd werd, vervulde me met ontroering. De maaltijden van top-chef Aisha waren werkelijk uit de kunst. Een soort fine-dining van een fusion van de Italiaanse keuken met een ayurvedische inslag. Alles wat zij maakte was van de beste organische ingrediënten, oeroude graansoorten en groenten van lokale boeren en ondersteunende kruiden voor de spijsvertering. De middagthee met cake op het terras met uitzicht over de heuvels waren het hoogtepunt van de dag. Bovendien waren de ellenlange gesprekken met Karlijn en onze wandelingen en lachbuien (met eerlijk is eerlijk, soms een stiekeme koffie in het dorpje verderop) voor mij ook heel helend.
Aan het eind van het retreat zei ik tegen het team: ‘Jullie kennis is indrukwekkend en jullie bescheidenheid en dienstbaarheid is ontroerend. Samen hebben jullie hier met elkaar een enorm goede soep gecreëerd. Een unieke blend van allerlei unieke ingrediënten, die het samen tot een volmaakt geheel maken.’ Geen klassieke ayurvedische kuur, maar een meer op het Westen afgestemde mix van kennis, verzorging en liefde in elk detail, die ons allemaal na een week lichter deed vertrekken. In mijn eindconsult met de arts kon hij voelen hoe mijn pitta gedaald was. Wat ben ik blij dat ik mezelf heb toegestaan mijn eigen medicijn, retreats, een week lang in te nemen!
